به نقل از «قدس آنلاین»

آرش فهیم: برنامه سینمایی برای تلویزیون مخاطب می آورد / چرا پخش برنامه های سینمایی در تلویزیون متوقف شد؟

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۴۷۰۵

به گزارش قدس آنلاین، تاثیرگذاری و کارکردهای عمیق رسانه باعث شده برنامه سازان و تولیدکنندگان فرهنگی هرروز دست به خلق آثاری نو بزنند و جامعه را زنده و پویا نگه دارند. با افزایش شبکه های صداوسیما هم انتظار مخاطبان از این رسانه نسبت به گذشته بالاتر رفت. اما در سالیان گذشته تلویزیون ما در حوزه ترغیب مخاطب به تماشای برنامه ها، مخصوصا برنامه های تخصصی، خیلی موفق نبوده است و صرفا مخاطبان به چند برنامه خاص مثل خندوانه و دورهمی اقبال نشان داده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در صورتی که در ادواری که برنامه های تخصصی مثل هفت، نود و... پخش می شد جامعه مخاطب گسترده ای پای قاب جادویی می نشستند. مسئولان باید این نکته را مدنظر قرار دهند که قرار نیست همه جامعه ایران به تلویزیون به چشم یک سرگرمی نگاه کنند، قطعا افرادی هستند که نگاه دقیق تر به مسائل دارند و از رسانه ملی انتظار پخش برنامه های تخصصی دارند. به طور مثال در همه این سال ها خلا یک برنامه سینمایی در تلویزیون احساس شده، در یک بازه زمانی چند ساله برنامه «هفت» موفق ترین آن ها بود که بعد از پخش چند سری با مجریان مختلف و حواشی زیاد متوقف شد.

آرش فهیم، منتقد سینما و تلویزیون درباره چرایی یا علل عدم پخش برنامه های سینمایی در تلویزیون می گوید: این مدیران صداوسیما هستند که باید پاسخ دهند، به ویژه اینکه برنامه های سینمایی در سال های گذشته جزء برنامه های پربیننده تلویزیون بوده، واقعا جای سوال است که چرا پخش چنین برنامه هایی از جدول پخش شبکه های سیما حذف شده است. وی افزود: به نظرم یکی از دلایل این خلأ به دلیل نامشخص بودن راهبرد صداوسیما در قبال سینماست. سردرگمی مدیران رسانه ملی در مقابل سینما باعث شده تا این برنامه ها روز به روز کمتر و کمتر شدند، رو به خنثی شدن رفتند و امروز به طور کلی محو شده اند!

فهیم با ذکر اینکه امروزه همه شبکه های تلویزیونی بزرگ جهان، دارای برنامه های تخصصی سینمایی هستند؛ بیان کرد: به طور کلی، وجود هر پدیده ای در جامعه ایجاب می کند که موضوع برنامه تلویزیونی باشد. وقتی سینما به عنوان یک نهاد اجتماعی و فرهنگی مهم و تأثیرگذار در جامعه موجودیت دارد، پس لازم و ضروری است که رسانه ملی هم برنامه هایی در این زمینه داشته باشد. همان طور که وقتی فوتبال هست، برنامه هایی با محوریت فوتبال هم پخش می شود، وقتی صنعت و اقتصاد هست برنامه هایی با محوریت صنعتی و اقتصادی پخش می شود. وقتی ما سینما داریم، باید برنامه هایی با موضوع سینما هم داشته باشیم تا هم مخاطبان نسبت به مسائل و اتفاقات درون آن با خبر شوند و هم خود صداوسیما موضع و نگاه و راهبرد خودش را در زمینه سینما اعلام کند. شما می توانید در تمام کشورها برنامه هایی با حضور سینماگرها، منتقدان و کارشناسان سینما ببینید که به نقد آثار روی پرده و بررسی جریان ها و اتفاقات روز سینمای یک کشور یا کل جهان می پردازند.

این منتقد سینما با اشاره به چالش ها و معضلات سینمای ایران عنوان کرد: نکته مهم این است که تلویزیون در شرایطی برنامه های سینمایی خود را قطع کرده یا نسبت به این زمینه منفعل است که سینمای ما روزهای پرچالشی را می گذراند. سینمای ایران امروز با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند که یکی از اصلی ترین آن ها معضل مخاطب است. اتفاقا پخش برنامه هایی با موضوع سینما در تلویزیون می تواند موجب پویایی سینما شود؛ بحث درباره سینما را بین مردم می‌برد و کنجکاوی آن ها را برمی‌انگیزد و موجب می‌شود که متوجه شوند چه فیلم هایی درحال اکران است و چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. ضمن اینکه پخش برنامه های سینمایی برای خود تلویزیون هم مخاطب می آورد و باعث می شود بخشی از مردم که هنوز هم سینما برایشان اولویت دارد یا علاقه مند به این هنر هستند، پای تماشای آن بنشینند. به نظر من هر شبکه ای بنا بر رسالت و موضوعیتی که دارد باید یک برنامه سینمایی داشته باشد. مثلا شبکه ورزش به سینما و ورزش بپردازد یا شبکه کودک به سینمای کودک و ...

آرش فهیم پخش فیلم های خارجی و عدم تحلیل آن برای مخاطب را آسیب زا دانست و گفت: هنوز فراموش نکرده ایم که در دوره ای علاوه بر پویایی برنامه هایی برای نقد سریال های تلویزیون و سینمای داخل کشور، چند برنامه مثل سینما یک، سینما چهار، صدفیلم و ... به نمایش برترین آثار تاریخ سینما و همچنین تحلیل فیلم ها می پرداختند. فراموش نکرده ایم که یک زمانی، پخش فیلم روز جهان منوط به تحلیل محتوای آن ها بود؛ چون بنا بر این است که غرب و به ویژه هالیوود، از طریق سینما در پی اهداف و مقاصد استراتزیک و یا ترویج ایدئولوژیک است و منتقدان و کارشناسانی، قبل یا پس از پخش این گونه فیلم ها باید مخاطب را نسبت به این سوگیری محتوایی آگاه می کردند. این جریان باعث شد تا بخشی از علاقه مندان جدی تر سینما، تشویق شوند تا به طور عمیق تر به فیلم ها نگاه کنند. این طیف از برنامه ها همچنین موجب ارتقاء سواد رسانه ای و هوش هنری مردم هم می شدند. عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پایان تصریح کرد: متأسفانه چند سال است که به طور کلی برنامه های نقد فیلم و سریال های خارجی در تلویزیون از دستور خارج شده است. در این میان، گاهی فیلم ها یا سریال هایی پخش می شود که بحث برانگیز هستند یا دچار مسائل و مشکلات و کژتابی محتوایی هستند که ناگفته ماندن این مسائل برای مخاطب، آسیب زننده است.

خبرنگار: لیلا نوعی

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: برنامه های سینمایی برنامه های تخصصی برنامه هایی پخش برنامه فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۴۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بدهکاری سینما و تلویزیون به روز معلم

سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آن‌ها بپردازد به تعداد انگشت‌های یک دست هم نمی‌رسد. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، پرداختن به کسوت و جایگاه معلم در آثار سینمایی و تلویزیونی طی چند دهه اخیر در کشورمان فراز و فرود‌های زیادی داشته، اما واقعیت این است که هر چقدر تلویزیون در این مسیر با تولید آثار متنوع عملکرد بهتری دارد، سینما کمتر اثر شاخصی با محوریت شخصیت معلمان داشته و صرفاً در برخی تولیداتش به عنوان یک کاراکتر پیش‌برنده قصه و درام خودنمایی کرده است. 

روز معلم برای خیلی‌ها مترادف با خاطرات نوستالژیک دوران مدرسه است. آثاری در سینما و تلویزیون پخش شده که کسوت معلمی را به اشکال مختلف نمایش دادند و ثبت کردند. از همین ابتدا باید این نکته را مورد توجه قرار داد که سینمای کشورمان برای گرامیداشت مقام معلم، اثر درخوری تولید نکرده است. البته در خصوص این کم‌کاری در سینما برخی معتقدند نفس غیرقابل پیش‌بینی بودن زمان اکران فیلم‌ها کمتر این اجازه را می‌دهد که در این رابطه اثری شکل بگیرد. اگرچه این جمله بیشتر بهانه است تا استدلال، ولی مسئولیت‌پذیری تلویزیون در این زمینه بیشتر از سینما بوده و گواه آن هم تولید سریال‌های متعددی است که به برخی از شاخص‌های آن اشاره می‌کنیم. 

معلمان در سریال‌های نوستالژیک

سریال «دبیرستان خضراء» ساخته اکبر خواجویی، محصول سال 1374 از جمله آثار تلویزیونی است که با محور قرار دادن رابطه معلمان با دانش‌آموزان برای بسیاری از مخاطبان خاطره‌سازی کرده است. هسته اصلی این سریال مدرسه دخترانه‌ای بود که با پی گرفتن دغدغه‌ها و مشکلات دانش‌آموزان دختر نوجوان سعی داشت مشکلات این گروه سنی را به تصویر بکشد. با این حال محوریت خاص قصه روی شخصیت شکیبه با بازی «آزیتا حاجیان» متمرکز است که سعی می‌کند ضمن برطرف کردن دغدغه‌های خاص این قشر از جامعه دانش‌آموزی با انجام فعالیت‌های مثبت و ثمربخش خود چهره‌ای مناسب برای مخاطب به نمایش بگذارد. 

سریال «قصه‌های مجید» به کارگردانی مرحوم کیومرث پوراحمد، محصول سال 1369 تلویزیون نیز یکی از خاطره‌انگیزترین سریال‌هاست که براساس کتابی با همین نام (قصه‌های مجید) از هوشنگ مرادی‌کرمانی ساخته شد. «قصه‌های مجید» روایتگر لحظه‌های کودکی یک نوجوان به نام مجید است که با مادربزرگش (بی‌بی) تنها در یک خانه قدیمی زندگی می‌کند. این سریال که در دهه 70 از تلویزیون پخش شد و همچنان هم از شبکه‌های مختلف سیما از جمله آی فیلم در حال بازپخش مجدد است در بخش‌های زیادی به اتفاقات و موضوعاتی می‌پردازد که برای شخصیت مجید در مدرسه رخ می‌دهد یا ریشه دارد که انصافاً بخش‌های خاطره‌انگیزی از سریال به نحوه تعامل و شیوه برخورد مسئولان مدرسه اعم از مدیر، ناظم و معلمان با دانش‌آموزان می‌پردازد. این سریال آنقدر مورد توجه مخاطبان و مدیران تلویزیون قرار گرفت که چهار ماجرای آن به چهار فیلم سینمایی تبدیل شد و روی آنتن شبکه‌های مختلف سیما رفت. 

سریال «بچه‌های مدرسه همت» به کارگردانی رضا میرکریمی، محصول سال 1376 تلویزیون هم یکی دیگر از این آثار است که محتوای آن درباره تعدادی دانش‌آموز است که در مدرسه شبانه‌روزی «همت» همزمان تحصیل و زندگی می‌کنند و هر بار با ماجرایی تازه روبه‌رو می‌شوند. سریال «مدرسه ما» به کارگردانی داریوش یاری، محصول سال 1388 هم درباره دانش‌آموزان یک مدرسه راهنمایی است که کار‌های دانش‌آموزان باعث ایجاد جنجال و مشکلاتی می‌شود. شخصیت «کیهان» با بازی علی اوسیوند، معلم جدید ادبیات است که در میانه سال تحصیلی جایگزین معلم دیگری می‌شود و با ورودش تغییرات مثبتی در مدرسه ایجاد می‌کند. سریال «مدرسه مادربزرگ‌ها» به کارگردانی غلامرضا رمضانی، تولید سال 1375 از جمله آثار تلویزیونی است که به بحث نهضت سوادآموزی می‌پردازد. قصه اصلی این سریال در مورد تعدادی خانم میانسال است که خانم معلم جوانی با بازی الهام پاوه‌نژاد دارند و در هر قسمت ماجرا‌های جالبی را به وجود می‌آورند. 

فیلم‌های انگشت‌شمار سینما

سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آن‌ها بپردازد به تعداد انگشت‌های یک دست هم نمی‌رسد. 

«جنگ اطهر» اولین اثر سینمایی پس از انقلاب است که در آن به معلم، مدرسه و دانش‌آموز پرداخته می‌شود. این فیلم یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کارگردانی محمدعلی نجفی ساخته شد. این فیلم قصه آموزگار جوان و فداکاری به نام اطهر را روایت می‌کند که وارد مدرسه‌ای می‌شود و سعی می‌کند روابط دوستانه‌ای با شاگردانش برقرار کند. رابطه او با یکی از شاگردان به نام فتاح که وضع خانوادگی نامناسبی دارد بیشتر می‌شود. اطهر در تدارک اجرای یک نمایشنامه توسط دانش‌آموزان است، اما مدیر مدرسه مشکلاتی برای او فراهم می‌کند. اطهر می‌کوشد فتاح را با واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی جامعه آشنا کند، اما جانش را بر سر هدفش می‌گذارد. 

«خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی را که تولید سال 1365 است، می‌توان یکی از موفق‌ترین آثار سینمایی در این حوزه دانست که موفقیت‌های بین‌المللی بسیاری کسب کرد. این فیلم قصه پسربچه‌ای را روایت می‌کند که متوجه می‌شود دفتر دوستش را به اشتباه برداشته است. بنابراین از خانه بیرون می‌رود تا او را پیدا کند و دفتر را به او پس بدهد، اما راهی دشوار و دراز در پیش است و فرصتی اندک. کیارستمی در این فیلم به ترس دانش‌آموزان از تنبیه معلمان می‌پردازد. 

کارگردان‌های زیادی در مدیوم سینما تصویرگر معلمان بودند، اما تنها برخی از این سریال‌ها و فیلم‌ها در ذهن مخاطبان ماندگار شده‌اند. یکی از کارگردان‌هایی که بیشترین تعداد پرداخت به این قشر از جامعه را در کارنامه کاریش دارد، پوران درخشنده است. این بانوی فیلمساز کشورمان در بسیاری از آثارش کاراکتر معلم دیده می‌شود صرف‌نظر از خوب و بد یا درست و غلط بودن شخصیت‌پردازی که نسبت به آن‌ها صورت گرفته است. فیلم سینمایی «پرنده کوچک خوشبختی»، تولید سال 1366 به کارگردانی این بانوی فیلمساز کشورمان است که با نگاهی متفاوت به دنیای معلمان و دانش‌آموزان می‌پردازد. 

فیلم سینمایی «بمب؛ یک عاشقانه»، تولید سال 1396 نزدیک‌ترین تجربه سینما در پرداختن به این قشر با کارگردانی پیمان معادی است که قصه اصلی‌اش به دوران هشت سال دفاع مقدس و اوج بمباران‌ها مربوط می‌شود، اما بسیاری از سکانس‌های این فیلم در یک مدرسه می‌گذرد و به نوعی روایتگر وضعیت مدرسه‌ها و تحصیل در آن دوران است. 

با این حال به نظر می‌رسد هنوز فیلم شاخصی درباره مقام معلم در سینما ساخته نشده، در حالی که اهمیت این قشر در جامعه قابل کتمان نیست.

منبع: جوان

انتهای پیام/